گوشی موبایل اچ تی سی دیزایر اچ دی

پیش از این HTC بدنه‌ی آلومینیومی یکپارچه را در گوشی مدل Legend خود معرفی کرده بود. مزیت این بدنه‌ی فلزی؛ بالاتر بردن کیفیت ساخت و ایجاد استحکام بیشتر برای گوشی و افزایش عمر بدنه است که البته با توجه به؛ به کارگیری فلز آلومینیوم؛ این امر با ایجاد وزن کمتری نسبت به پلاستیک صورت می‌گیرد. اکنون این نوع ساخت بدنه در گوشی Desire HD و نیز گوشی ۷ Mozart که بر مبنای سیستم عامل WP7 یا ویندوز موبایل ۷ به کار گرفته شده است نیز عمل می‌کند. به محض در دست گرفتن Desire HD متوجه کیفیت ساخت و دوام زیاد بدنه می‌شوید و جدا همانند قطعه‌ای آجر پر از فن‌آوری‌های پیشرفته به نظر می‌رسد! قطعا این گوشی یکی از بهترین گوشی‌های HTC است. طراحی بیرونی کاملا ساده است و به نظر نمی‌رسد که به راحتی دچار خراش و یا اضمحلال در طول زمان بشود. ایراد را می‌توان به قطعات پلاستیکی گرفت که از قسمت پشت دستگاه برای دسترسی به باتری و یا کارت حافظه و سیم کارت از جای در می‌آیند. درست همانند HTC HD7 که به تازگی به نقد و بررسی آن پرداختیم، این یکی نیز از نظر آرگونومی و راحتی در دست گرفتن یا در جیب بودن هیچ ایرادی ندارد و گاهی اوقات متوجه این موضوع نمی‌شویم که در حال حمل و نقل یک گوشی ۴.۳ اینچی هستیم نه یک گوشی کوچکتر. البته همانطور که گفتیم ساخت بدنه چندان بدون ایراد هم نیست و برای مثال درب پلاستیکی که برای دسترسی به قسمت سیم کارت و کارت حافظه وجود دارد، در هنگام بسته بودن کاملا هم سطح با بدنه‌ی آلومینیومی قرار نمی‌گیرد. ایراد دیگر هم مربوط به درب پلاستیکی باتری در قسمت سمت چپ می‌شود. این درب نسبت به بدنه تقریبا در یک سطح قرار می‌گیرد ولی باز و بسته کردن آن یک کابوس است! حتی پس از باز کردن آن متوجه می‌شویم که باتری به طرز عجیبی خیلی راحت از درون آن خارج می‌شود و گویی به هیچ وجه توسط هیچ وسیله‌ای آن جا نگهداری نمی‌شود. درست در کنار قسمت باتری، دکمه‌ی کنترل صدا وجود دارد. گفتیم دکمه، و واژه‌ی Rocker را به کار نبردیم و این بدین دلیل می‌باشد که به هنگام فشردن آن دقیقا معلوم نیست که شما دارید قسمت بالا، پایین یا وسط آن را می‌فشارید! خود ما بسیار تعجب کردیم که چرا HTC یک چنین Rocker کنترل صدای بدی را برای این گوشی طراحی کرده است. البته مشکلات دیگری هم وجود دارد. برای مثال متوجه شدیم که قسمت بالای بدنه‌ی آلومینیومی با بقیه‌ی اجزاء چندان تراز نیست. مشکل این جاست که در قسمت بالای نمایشگر، بدنه حدود ۱ میلی‌متر بیرون زده است و به هنگامی‌که در حال کار کردن با نمایشگر هستید ممکن است انگشت دست شما بارها با آن برخورد کند. این دقیقا مشکلی است که ما به هنگام نقد و بررسی ۷ Mozart هم متوجه آن شده بودیم. مشکل دیگر هم لنز دوربین است که نسبت به بقیه‌ی بدنه کاملا بیرون زده است و در حقیقت وقتی که گوشی را از پشت بر روی میز می‌خوابانید تمام گوشی بر روی لنز قرار می‌گیرد و هیچ محافظی هم در برابر ایجاد خراش و غیره ندارد. با تمام این ایرادات، بدنه‌ی Desire HD واقعا از ارگونومی بالایی برخوردار است و آن را می‌پسندیم. اگر از جمله‌ی افرادی هستید که به عملکرد بالای گوشی Smart Phone خود خیلی اهمیت می‌دهند، پس حتما با پردازنده‌ی ۱GHz QSD8255 (با گرافیک Adreno 205) باید آشنا باشید. این دقیقا اجزایی است که در HTC Desire HD نیز وجود دارد. این نسل جدید پردازنده‌های Snapdragon می‌باشد که با ۴۵nm Process ساخته شده است و عملکردی هرچه پرقدرت‌تر را برای کاربر به ارمغان می‌آورند. برای ما هم؛ کار کردن با این گوشی یکی از بهترین تجربه‌های کار کردن با سیستم عامل Android بود. به کمک حافظه‌ی RAM 768 مگابایتی نیز این گوشی توانایی ضبط و پخش ویدیوهای HD را به راحتی دارا می‌باشد. این گوشی از باتری لیتیوم-یونی ۱۲۳۰ میلی‌آمپری بهره می‌برد که امروزه و به خصوص برای چنین گوشی بسیار ضعیف می‌باشد. درحالی که گوشی HTC EVO 4 از باتری ۱۵۰۰mAh بهره می‌برد. در حالی که ساعت ۱۱ صبح باتری کاملا شارژ بود و مرتبا با آن کارهای مختلف انجام می‌دادیم، شارژ باتری تا غروب تمام گردید. در کل نتیجه می‌گیریم که این گوشی واقعا خورنده ی انر‍ژی است! ولی باتری ضعیفی دارد. یکی از دلایلی که می‌گوییم این گوشی خورنده ی باتری می‌باشد، بهره گیری از نمایشگر Jumbo 4.3 اینچی می‌باشد. این نمایشگر همان رزولوشن ۴۸۰X800 پیکسل نمایشگر ۳.۸ اینچی گوشی Desire را ارایه می‌کند که البته باعث بزرگنمایی نسبی و راحتی کار کردن با نمایشگر ۴.۳ اینچی می‌شود. بنابراین بدون اینکه نیاز به زوم کردن داشته باشید می‌توانید متون را به راحتی بخوانید. البته ممکن است کاربران علاقه مند به تراکم پیکسل‌ها چندان از این موضوع خوشحال نباشند. Desire HD نمایشگر LCD خوبی دارد ولی فوق العاده نیست و دقیقا مانند همانی می‌باشد که بر روی HD7 هم استفاده شده است. این نمایشگر به خوبی نمایشگرهای AMOLED در کنتراست و دید از زاویه‌ها نیست ولی در نوع خود کاملا با کیفیت است. دوربین ۸ مگاپیکسلی این گوشی در کل عملکرد خوب و با کیفیت دارد. هرچند که در شرایط نوری ضعیف و وقتی قرار است حساسیت سنسور آن افزایش پیدا کند، نویز و ابیراهی رنگی زیادی در عکس‌های گرفته شده مشاهده می‌شود. در شرایط نوری ضعیف عمل فوکوس خودکار هم با مشکل مواجه می‌شود و کیفیت عکس‌ها نیز کمی‌Blur یا تار می‌شود. به هر حال Desire HD گوشی نیست که خیلی بر روی دوربین آن کار شده باشد و اگر به دنبال یک گوشی با دوربین خیلی خوب می‌گردید گزینه‌های بهتری هم وجود دارد. این را هم بگوییم که این گوشی فاقد دکمه ی فیزیکی شاتر برای عکاسی با دوربین آن می‌باشد و برای عکس گرفتن باید از دکمه ی شاتر لمسی موجود بر روی نمایشگر استفاده کنید. بلندی و کیفیت صدا نیز تعریف خاصی ندارد. کیفیت صدای گوشی درست همانند دیگر گوشی‌هایی است که اخیرا روانه ی بازار شده اند و خوب است. بلندی صدای اسپیکر نیز خوب است ولی انتظار بیشتر از این را داشتیم. برای پخش صدای ویدیو این گوشی از فن آوری‌های Dolby و SRS بهره می‌برد. این دو ویژگی‌های متفاوتی را به صدای خروجی می‌دهند. برای مثال SRS کاری می‌کند که گویی بازیگر در حال نفس کشیدن درون میکروفون است! و Dolby صدای Bass (بم( بیشتری را به خروجی می‌دهد. این گوشی از سیستم عامل Android 2.2 (Froyo) و واسط کاربری جدید HTC Sense بهره می‌برد. بزرگترین مزیت واسط کاربری جدید افزایش سرعت بالا آمدن گوشی به حداقل ۱۰ ثانیه می‌باشد که البته در عمل بیشتر از این بود. حتی گاهی اوقات تا ۳۵ ثانیه هم ما را معطل کرد. در کل باید گفت که HTC Desire HD دارای ایراداتی می‌باشد. این ایرادات را بیشتر می‌توان به بعضی خطاها در طراحی و همچنین شارژدهی کم باتری نسبت داد. البته به توجه به مزیت‌ها و نقاط قوت بسیاری که این گوشی دارد، صرف نظر کردن از آن‌ها آسان است. این گوشی از سیستم عامل کاملا جدید و حرفه ای Android Froyo بهره می‌برد و از بدنه ای یکپارچه و آلومینیومی ساخته شده است. سخت افزارهای داخلی واقعا قدرتمند هستند و نمایشگر بزرگ ۴.۳ اینچی عملکردی عالی دارد.